ارزشیابی توانمندساز دارای سه مرحله است . هر یک از این سه مرحله در کارگاه آموزشی معرفی شده‌اند.

اولین مرحله پایدارکردن یک جمله رسالت یا هدف درباره برنامه است. فرایند تعریف کردن رسالت یا هدف با بحث های باز ، خرده گیری و تأمل، همراه و متمایز می گردد .

مرحله دوم بررسی موجودی ( tacking stock   ) که در بردارنده تعریف کردن واولویت بندی کردن بیشترین فعالیتهای مهم برنامه است . سپس کارکنان و ذی نفعانِ برنامه چگونگی          خوب اجرا شدن برنامه در هر یک از فعالیتهای تعریف و اولویت بندی شده را در یک مقیاس 10 درجه ای از 1 به معنی کم تا 10 به معنی زیاد ضمن بحث با یکدیگر ارزشگذاری می کنند . این کار کمک می کند که بفهمیم برنامه در چه وضعیتی قرار داشته ، نقاط قوت و ضعف آن کجاست و بطور کلی در چه سطحی از پیشرفت قرار دارد.

مرحله سوم ترسیم کردن راه آینده است . اهداف و راهبردها راه رسیدن به آرزوها را تعیین    می‌کند . اهداف به کارکنان برنامه و ذی نفعان کمک می کند تا تعیین کنند که در آینده کجا   می‌خواهند بروند . همچنین اهداف تاکید آشکاری بر بهبود برنامه دارند. راهبردها، فعالیتها و مراحل ضروری برای نیل به اهداف برنامه هستند. ارزشیاب توانمندساز یا تسهیلگر به کارکنان برنامه و ذی نفعان کمک می کند تا نوع مدارکی که دست مایه پیشرفت به سوی اهداف برنامه هستند را تعریف نمایند. داده های کمی و کیفی هر دو به عنوان نشانه به کار می روند ؛ برای اینکه ذینفعان خودشان در تعیین نشانه های مرتبط و جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها دخالت دارند و ارزشیابی به عنوان بخشی از برنامه ریزی و مدیریت معمولی برنامه شده است . این به معنی درونی شدن و نهادی شدن ارزشیابی است.